'This is it!'

Zo schreef ik vorige week dat ik zo graag die varsity letter wilde halen, nu kan ik eindelijk vertellen hoe het allemaal gegaan is!
De laatste tijd is het hier trouwens echt heel warm. Je kan wel merken dat Ohio een staat van extreme temperatuurverschillen is! De hele week was het zo’n dertig graden, maar dan was het vandaag weer maar zo’n tien graden..

Dus de afgelopen week ben ik lekker in korte broek naar school geweest, en op de fiets! Super leuk, omdat Stina ook op de fiets naar school komt, dus kunnen we vaak na de track training nog een rondje samen fietsen!

Op zaterdag was dan dé trackwedstrijd, en het was natuurlijk weer dertig graden.. Ik was ingedeeld in drie evenementen, de estafette van 4x800, de open 800 en de 4x400 estafette. De 800 is mijn evenement en ik hoefde dus nog maar één seconde eraf te lopen om een varsity letter te verdienen.
-Voor degene die niet precies weten wat dat is; een varsity letter is een logo van de school en een pinnetje voor op je letterman jacket (die amerikaanse sportjassen). Varsity is de klasse waarin het is. Er zijn twee verschillende klasses, JV en Varsity. JV staat voor junior varsity, en mensen die niet goed genoeg zijn voor de varsity rennen JV. Maar alleen de allerbeste atleten mogen in de varsity rennen. Ik schommel een beetje op de grens van JV en varsity, en daarom wil ik extra graag die letter behalen, omdat het me zo gaaf lijkt en een mooi en realistisch doel is!-
Dus.. de estafette was begonnen, en ik dacht dat ik het heel goed had gedaan, maar mijn tijd was helaas niet goed genoeg. Ik moest de 2.37 halen, maar kreeg een 2.39… Ik baalde er behoorlijk van, vooral omdat ik dacht dat wanneer het met het eerste evenement niet zou lukken, het eigenlijk al een beetje verloren was, omdat het zo warm was. Toen de open 800 bijna zover was, was ik super nerveus en was het super warm. De coaches stonden allemaal rondom de baan, wat heel lief was, want ze waren me allemaal aan het aanmoedigen! Toen ik was gefinisht, wist ik niet zeker of ik het gehaald had, maar toen de coach me mijn tijd liet zien was het 2.36!! Ik was zo ontzettend blij!! Toen ik de 4x400 die ik binnen een uur daarna moest lopen, was ik nog steeds kapot van mijn 800. Ik ben zo blij en trots dat ik die letter verdiend heb!

’S avonds gingen we -Mike, Linda en ik- naar een concert van een vriend van Mike, die met allerlei vreemde instrumenten hele gave muziek maakte! Zondag was het moederdag, en wilde Linda graag naar ‘Pettiti’s’, een tuinwinkel in de buurt. We kochten wat plantjes en gingen thuis aan de slag om de tuin helemaal zomer-proof te maken. Later kookte Mike en ik avondeten voor Linda, gingen we voor een ritje met de Volkswagen en eenmaal thuis was het tijd om naar de film te gaan die we graag wilden zien (The Age Of Adaline). Na de film waren we nog precies op tijd bij Mitchell’s voor een ijsje (Deze ijswinkel is zo’n beetje een lokale Ben&Jerry’s). Het was dus een erg geslaagde moederdag! Ook had ik nog een kaart met een cadeautje gegeven, en Linda was heel blij met alles.

Helaas kwam het weekend weer veel te snel aan een einde en moest ik maandag weer naar school. Gelukkig hadden we mazzel, omdat door toetsen van een andere klas, hoefde we pas om negen uur op school te zijn! (in plaats van de gebruikelijke 7.15). Heerlijk om eve uit te kunnen slapen. Na school gingen Stina en ik een fietstochtje maken, omdat ik nog steeds moet proberen mijn voet niet te veel te belasten tussen wedstrijden in, en het was bovendien onze laatste wedstrijd zaterdag). Het was superleuk, en we vonden ergens een beekje, waar we stopten om te pootje baaien. Ook zagen we een forel (of een andere grote mooie vis) die aan het doodgaan was. We probeerde hem nog tevergeefs te redden door hem met een stok weer om te draaien, maar het was al te laat -of het was een bewuste keuze van de vis-. Eenmaal thuis begon het ongelofelijk hard te onweren, want het weer was al meer dan vier dagen niet omgeslagen.. Gelukkig houdt het alles een beetje spannend ;P

Dan op dinsdag vertelde de coach me dat ik gekozen ben om vrijdag toch nog een wedstrijd te rennen! -wat komt omdat ik met mijn nieuwe record een ander meisje van haar varsity plek heb gestoten- Ik had het niet echt zien aankomen, maar wel leuk natuurlijk! Ook een beetje gek, omdat dit echt een van de belangrijkste wedstrijden is, en ze echt alleen hun allerbeste meisjes kunnen laten rennen, waar ik normaal gesproken niet per se bij hoor. Ik zal de 800 rennen, en op et formulier dat we kregen staan al onze tijden. De andere twee meisjes van mijn team die ook de 800 zullen rennen hebben persoonlijke records van 9 en 7 seconden sneller… Hieraan kun je zien hoe hoog het niveau voor deze wedstrijd ligt..

Ach, we zullen het wel zien! Tot volgende week! Dikke kus vanuit O-H-I-O!