De laatste stukjes..
Door: Nerys
Blijf op de hoogte en volg Nerys
18 Juni 2015 | Verenigde Staten, Cleveland
Alweer een week voorbij, en zeker geen onbewogen week.
Een week waarin het einde nadert, we afscheid hebben moeten nemen van mijn oom in Nederland, wat wel heel moeilijk is. Anders dan een kat, of twee. Het is heel moeilijk niet erbij te kunnen zijn, om met je familie je verdriet te delen. Ik denk heel veel aan ze allemaal nu.
Donderdag een fietstocht met Stina gemaakt, helemaal naar Lake Eerie en terug. Ook keken we een film, Harry Potter natuurlijk. Vrijdag gingen we naar Amish Country wat heel bijzonder was om te zien, alle mensen met hun amish kleren en de kapjes op hun hoofd. Ze hebben geen elektriciteit en mogen niet een auto besturen dus rijden ze met paard en wagen, wat nogal een verschijning is als een echt vervoersmiddel. (kun je nagaan hoe de parkeerplaats bij de supermarkt eruit ziet? Ja, dat werkt dus echt zo)
Later in de avond hadden Max, Filip, Kat en ik een avondje op de veranda van Kat, bij wie ik ook bleef slapen. We hadden het heel fijn, pratend en lachend, maar realiserend dat het een van de laatste keren zou zijn. Op zondag ontmoetten we elkaar allemaal weer en gingen we even naar een parade in de stad, wat erg gaaf was om te zien, er waren zoveel mensen verkleed in bijzondere kostuums, steltenlopers, dansers enzovoorts, heel leuk.
Op zondag gingen we uit eten en later op de avond ging ik naar Marta, waar we een film keken en met Rosie, de puppy, knuffelden. Alles is een beetje met een dubbel gevoel, dingen ondernemen voelen ook een beetje als het laatste stukje, het is nog maar zo kort voor alles echt voorbij is. Molly was er trouwens ook bij en Sarah (de oudere dochter van de Overs die in Texas woont was ook weer in Middleburg Heights, voor de zomer) ook.
Maandag in de ochtend vertelde mamma me dat mijn oom is overleden en later haalde Randy mij op om bij de Overs te zijn. Het was fijn om bij hun warme familie te zijn wanneer het moeilijk is. Mijn gedachten zijn bij mijn familie nu en ik wens ieder veel kracht om met dit verlies om te gaan.
Op dinsdag ging ik naar Cedar Point, wat fijn was om mijn gedachten even af te leiden. Cedar point is een pretpark. De hele dag waren we met een groepje, Max, Filip, Kat, Beatrice (uit Italië) Cristina (ook uit Italië) en Dieter (uit Vlaanderen). Na een tijdje gingen we naar de AFS tafels en hoorde ik ineens iemand mijn naam zeggen. Wat bleek, Sarah van Werkhoven, een andere Nederlandse exchange student was daar!! De cedar point dag was namelijk ook voor kinderen uit Michigan, de staat waar zij woont dit jaar, en zij had ook besloten te gaan. Het was zo extreem biar maar leuk! Sarah en ik hadden het hele proces samen doorlopen, en konden erg goed met elkaar opschieten, dus dat was echt heel cool om elkaar zo tegen het lijf te lopen! Na een foto moesten we helaas weer afscheid nemen omdat Sarah moest gaan en ik ook, maar dat maakt niet zo heel veel uit, met iets meer dan een maand zien we elkaar vast weer, vanwege een AFS activiteit die dan weer zal zijn.
En dan woensdag, vandaag, had ik behoorlijk wat slaap in te halen van alle emoties en ging ik later met Linda naar de bibliotheek, het postkantoor, een nieuwe, hele gave, boekenwinkel in het centrum van Berea (‘centrum’ met zo’n vijf winkels) en maakten we een wandeling, wat ik altijd lekker vind om te doen. Later op de avond gingen we naar Malley’s in de Volkswagen met z’n drieën, waar Linda en ik een ijsje aten! (Malley’s is een chocoladewinkel die alleen in Cleveland is, maar dan wel heel veel winkels, maar niet buiten CLE). Ik had superamerikaans een bananensplit, gezellig! Eenmaal thuis keken we Beetlejuice de film, ik vond hem heel leuk!
Mijn aankomende week zal bestaan uit afscheidsfeestjes, koffers inpakken, en afscheid van alle mensen nemen. Wel ben ik heel blij dat ik Mamma snel weer zie, en daarna mijn hele familie weer, ik mis ze enorm, en vooral nu. Dikke kus, Nerys
Een week waarin het einde nadert, we afscheid hebben moeten nemen van mijn oom in Nederland, wat wel heel moeilijk is. Anders dan een kat, of twee. Het is heel moeilijk niet erbij te kunnen zijn, om met je familie je verdriet te delen. Ik denk heel veel aan ze allemaal nu.
Donderdag een fietstocht met Stina gemaakt, helemaal naar Lake Eerie en terug. Ook keken we een film, Harry Potter natuurlijk. Vrijdag gingen we naar Amish Country wat heel bijzonder was om te zien, alle mensen met hun amish kleren en de kapjes op hun hoofd. Ze hebben geen elektriciteit en mogen niet een auto besturen dus rijden ze met paard en wagen, wat nogal een verschijning is als een echt vervoersmiddel. (kun je nagaan hoe de parkeerplaats bij de supermarkt eruit ziet? Ja, dat werkt dus echt zo)
Later in de avond hadden Max, Filip, Kat en ik een avondje op de veranda van Kat, bij wie ik ook bleef slapen. We hadden het heel fijn, pratend en lachend, maar realiserend dat het een van de laatste keren zou zijn. Op zondag ontmoetten we elkaar allemaal weer en gingen we even naar een parade in de stad, wat erg gaaf was om te zien, er waren zoveel mensen verkleed in bijzondere kostuums, steltenlopers, dansers enzovoorts, heel leuk.
Op zondag gingen we uit eten en later op de avond ging ik naar Marta, waar we een film keken en met Rosie, de puppy, knuffelden. Alles is een beetje met een dubbel gevoel, dingen ondernemen voelen ook een beetje als het laatste stukje, het is nog maar zo kort voor alles echt voorbij is. Molly was er trouwens ook bij en Sarah (de oudere dochter van de Overs die in Texas woont was ook weer in Middleburg Heights, voor de zomer) ook.
Maandag in de ochtend vertelde mamma me dat mijn oom is overleden en later haalde Randy mij op om bij de Overs te zijn. Het was fijn om bij hun warme familie te zijn wanneer het moeilijk is. Mijn gedachten zijn bij mijn familie nu en ik wens ieder veel kracht om met dit verlies om te gaan.
Op dinsdag ging ik naar Cedar Point, wat fijn was om mijn gedachten even af te leiden. Cedar point is een pretpark. De hele dag waren we met een groepje, Max, Filip, Kat, Beatrice (uit Italië) Cristina (ook uit Italië) en Dieter (uit Vlaanderen). Na een tijdje gingen we naar de AFS tafels en hoorde ik ineens iemand mijn naam zeggen. Wat bleek, Sarah van Werkhoven, een andere Nederlandse exchange student was daar!! De cedar point dag was namelijk ook voor kinderen uit Michigan, de staat waar zij woont dit jaar, en zij had ook besloten te gaan. Het was zo extreem biar maar leuk! Sarah en ik hadden het hele proces samen doorlopen, en konden erg goed met elkaar opschieten, dus dat was echt heel cool om elkaar zo tegen het lijf te lopen! Na een foto moesten we helaas weer afscheid nemen omdat Sarah moest gaan en ik ook, maar dat maakt niet zo heel veel uit, met iets meer dan een maand zien we elkaar vast weer, vanwege een AFS activiteit die dan weer zal zijn.
En dan woensdag, vandaag, had ik behoorlijk wat slaap in te halen van alle emoties en ging ik later met Linda naar de bibliotheek, het postkantoor, een nieuwe, hele gave, boekenwinkel in het centrum van Berea (‘centrum’ met zo’n vijf winkels) en maakten we een wandeling, wat ik altijd lekker vind om te doen. Later op de avond gingen we naar Malley’s in de Volkswagen met z’n drieën, waar Linda en ik een ijsje aten! (Malley’s is een chocoladewinkel die alleen in Cleveland is, maar dan wel heel veel winkels, maar niet buiten CLE). Ik had superamerikaans een bananensplit, gezellig! Eenmaal thuis keken we Beetlejuice de film, ik vond hem heel leuk!
Mijn aankomende week zal bestaan uit afscheidsfeestjes, koffers inpakken, en afscheid van alle mensen nemen. Wel ben ik heel blij dat ik Mamma snel weer zie, en daarna mijn hele familie weer, ik mis ze enorm, en vooral nu. Dikke kus, Nerys
-
18 Juni 2015 - 07:29
Esmee:
Hee lief!
Wat een gek idee is het dat je alweer gaat denken aan je spullen inpakken! Wat een onwijs bewogen jaar, en al in het nog niet helemaal afgelopen, het is (voor mijn gevoel dan) echt heel snel gegaan!!
Wij denken nu natuurlijk ook heel veel aan jou, en willen je de steun geven die je nodig hebt met het verlies van Hugo!
Ik hou van jou en ik geef je een hele dikke knuffel in gedachte!!!
Xxxxxxx -
18 Juni 2015 - 08:06
Ellen:
Ha prachtig schattekind!
Wat een emotionele periode zit je in, dat is extra moeilijk als je zover weg zit. Het is fijn dat we toch dicht bij elkaar kunnen zijn. Ik hoop dat je steun hebt aan onze Skype-sessies! :)
Gezellig dat je Sarah tegen kwam! Ook Amerika is dus maar klein! ;)
Tot heel snel en tot die tijd: blijf genieten.
Dikke kus en knuffel van je trotse mama -
18 Juni 2015 - 08:10
Henk:
Heel veel knuffels en kussen mijn prinsesje.
Ook ik zie erna uit dat je weer thuis bent.
XXXX
Papa -
19 Juni 2015 - 16:28
Oma:
Ik dank je voor je berichten en denk ook veel aan jou.
Dikke kus en knuf van mij, Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
